✍ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ

Στίχοι: Νεκταρία Θεοδωρίδου

Όσα είχες δεδομένα
χρόνια κατοχυρωμένα,
φαίνεται ν’ αλλάζουν.
Όλα μοιάζουν τόσο ξένα
πρόσωπα αγαπημένα,
δεν σε πλησιάζουν.

▼

#ρεφρέν

Φυλάς σαν θησαυρό το κόκκινο κρασί
κρατάς τις αγκαλιές για κείνο το μαζί,
στη γνωστή την παραλία
στου χωριού σου την πλατεία,
στη μεγάλη μας στιγμή.
Κοιτάς με θαυμασμό την όμορφη αυγή
γελάς και ξαναλές το πάρτυ δεν αργεί,
στα μικρά τα ταβερνάκια
στου νησιού σου τα σοκάκια,
στην καινούργια μας ζωή.

▼

Βλέπεις χείλη σφραγισμένα
μάτια ταλαιπωρημένα,
σ’ όσους σε κοιτάζουν.
Είναι φίλε σαν και σένα
τα ‘χουν μέσα τους χαμένα,
μα δεν ησυχάζουν.

▼

#ρεφρέν

Κρατούν σαν θησαυρό το κόκκινο κρασί
κρατούν και τα φιλιά για κείνο το μαζί,
στη γνωστή την παραλία
στου χωριού τους την πλατεία,
στη μεγάλη τους στιγμή.
Κοιτούν με θαυμασμό την όμορφη αυγή
γελούν που λογικά το πάρτυ δεν αργεί,
στα μικρά τα ταβερνάκια
στου νησιού τους τα σοκάκια,
στην καινούργια τους ζωή.

▼

#bridge

Δεν σε ξαφνιάζει’ η μοναξιά
και ζεις για κείνο το μετά,
που θα’ χει γέλια και φωνές
σ’ όλου του κόσμου τις γωνιές.

==========
======