⚠️ Coming soon…Stay tuned!
Στίχοι: Νεκταρία Θεοδωρίδου
Μουσική: Δημήτρης Αμύραλης

Βρέχει στιγμές από το χθες
κι εσύ κοιμάσαι,
έχουν φωνές αυτά που θες
κι απλά φοβάσαι.

Φοβάσαι κάθε σπίθα
που κρύβει η φωτιά σου,
ουρλιάζει κι η αλήθεια
απ’ τα εσώψυχα σου.

#ρεφρέν
Στης πλατείας τα παγκάκια
στα σοκάκια τα βρεγμένα,
πάντοτε την συγχωρούσες
που αργούσε εσκεμμένα.
Κάποτε την αγαπούσες
πιο πολύ απ’ τον καθένα.
Στης Αθήνας τα μπαράκια
ανθρωπάκια μεθυσμένα,
όποτε της τραγουδούσες
σε κοιτούσαν σαστισμένα.
Κάποτε την αγαπούσες
δυνατά και παθιασμένα.

Βάζεις το χθες σε φυλακές
να μη θυμάσαι,
ξέρεις πως φταις κι ας μη το λες
γι’ αυτήν λυπάσαι.


Λυπάσαι κάθε ώρα
που χάνει τ’ άγγιγμα σου,
ποιόν νοιάζει όμως τώρα
για τα διλήμματα σου.

#ρεφρέν
Στης πλατείας τα παγκάκια
στα σοκάκια τα βρεγμένα,
πάντοτε την συγχωρούσες
που αργούσε εσκεμμένα.
Κάποτε την αγαπούσες
πιο πολύ απ’ τον καθένα.
Στης Αθήνας τα μπαράκια
ανθρωπάκια μεθυσμένα,
όποτε της τραγουδούσες
σε κοιτούσαν σαστισμένα.
Κάποτε την αγαπούσες
δυνατά και παθιασμένα.
#bridge
Κάποτε την αγαπούσες
και την αγαπάς ακόμα,
ούτε ώρα δεν θα ζούσες
αν φιλούσε άλλο στόμα.
       ==========
           ======