Στίχοι: Νεκταρία Θεοδωρίδου

Αν είναι ν’ αμαρτήσω για χατίρι σου
να νιώσω την ανάσα απ’ τα χείλη σου,
αντίρρηση καμιά δεν θα σου φέρω
τις ξέρω τις συνέπειες, τις ξέρω.

Οι φίλοι μου που μ’ έβλεπαν κομμάτια
θα λένε πως μου έκλεισες τα μάτια,
θα λένε ότι γύρισες με φόρα
και ψάχνεις συνοδό στην κατηφόρα.

#ρεφρέν
Ας χάσω τον παράδεισο για χάρη σου
η κόλαση είν’ όνειρο στο πλάι σου,
ας χάσω στα ουράνια τον κήπο
αν έχω της καρδιάς σου κάθε χτύπο.
Ας χάσω τον παράδεισο για χάρη σου
στη σκέψη μου είν’ όμορφα τα λάθη σου,
ας μείνει η μετάνοια στη μέση
αν έχω στη ζωή σου πάλι θέση.

Αν είναι ν’ απολαύσω τα ξενύχτια σου
να σκάω σαν μπαλόνι μες τη νύχτα σου,
παράπονα ποτέ δεν θα σου κάνω
τα χάνω για την πάρτη σου, τα χάνω.


Τα πάθη μου που μ’ έκαναν κουρέλι
θα φταίνε που μου κάρφωσες τα βέλη,
θα φταίνε όσο δίνομαι σε σένα
και πέφτω συνεχώς στα λερωμένα.

#ρεφρέν
Ας χάσω τον παράδεισο για χάρη σου
η κόλαση είν’ όνειρο στο πλάι σου,
ας χάσω στα ουράνια τον κήπο
αν έχω της καρδιάς σου κάθε χτύπο.
Ας χάσω τον παράδεισο για χάρη σου
στη σκέψη μου είν’ όμορφα τα λάθη σου,
ας μείνει η μετάνοια στη μέση
αν έχω στη ζωή σου πάλι θέση.
      

        ===============
             =========