Στίχοι: Νεκταρία Θεοδωρίδου

Αυτός θα πάει μπροστά                       
το’ λεγαν όλοι, αλλά..
μπρος στα δικά σου σκαλιά
στέκω χωρίς αγκαλιά.


Στέκω χωρίς να κρυφτώ
κι άλλωστε είναι γνωστό,
ότι εδώ και καιρό
στην πόρτα σου ξενυχτώ.

#ρεφρέν
Στ’ απροχώρητο φτάνω
το μυαλό μου το χάνω.
Στ’ απροχώρητο πάλι
πάω κι όπου με βγάλει.
Στ’ απροχώρητο μόνος
κι ας γελάειο κόσμος,
που φοραώ παροπίδες
που συχνά τρέφω ελπίδες,
μέσα μου.


Αυτός θ’ ανέβει ψιλά
το’ λεγαν όλοι, αλλά..
για τα καυτά σου φιλιά
πέφτω ξανά στη φωτιά.


Πέφτω χωρίς να σκεφτώ
κι άλλωστε είναι γνωστό,
ότι μ’ αυτό που ζητώ
την τύχη μου προκαλώ.

#ρεφρέν
Στ’ απροχώρητο φτάνω
το μυαλό μου το χάνω.
Στ’ απροχώρητο πάλι
πάω κι όπου με βγάλει.
Στ’ απροχώρητο μόνος
κι ας γελάειο κόσμος,
που φοραώ παροπίδες
που συχνά τρέφω ελπίδες,
μέσα μου
.      

      ==========
          =====